Çuka (iri olanları için), Mıcır (küçük olanları için), Paşa Barbunyası (nadiren)

Tekir (Mullus surmuletus), Mullidae familyasına ait, genellikle kırmızımsı ve pembemsi tonlarda renklere sahip bir deniz balığıdır. En belirgin özelliklerinden biri alt çenesinin altında bulunan bir çift bıyığıdır; bu bıyıkları deniz tabanındaki kum ve çamuru karıştırarak küçük kabukluları, solucanları ve diğer omurgasızları bulmak için kullanır. Sıklıkla barbunya balığı (Mullus barbatus) ile karıştırılır, ancak tekirin kafa yapısı daha basıktır ve vücudu genellikle barbunyaya göre daha yassı ve küçüktür. Sırtında uzunlamasına sarı ve kırmızı çizgiler, sırt yüzgeçlerinde ise koyu renkli benekler bulunabilir. Boyları genellikle 15-25 cm arasında değişmekle birlikte 40 cm'ye kadar ulaşabilen bireylere de rastlanır. Eti oldukça lezzetlidir ve ekonomik değere sahiptir.

Ilıman ve sıcak denizlerin kıyıya yakın, genellikle 5 ila 400 metre derinlikler arasındaki kumlu, çamurlu veya çakıllı zeminlerinde yaşar. Kış aylarında daha derin sulara çekilirler. Kayalık alanlarda da nadiren görülebilirler.

Ortalama yaşam süreleri 9-10 yıl kadardır.

Genellikle 1-2 yaşlarında cinsel olgunluğa erişirler. Üreme dönemleri ilkbahar sonundan yaz sonuna kadar sürer (Marmara'da Mayıs-Temmuz, Ege'de Mart-Haziran, Akdeniz'de Mayıs-Ağustos). Yumurtalarını sığ sulardaki kumlu veya çamurlu diplere bırakırlar. Yumurtadan çıkan yavrular planktonlarla beslenerek büyür ve zamanla dip yaşamına adapte olurlar.

Eti beyaz, sıkı ve oldukça lezzetlidir. Özellikle sonbahar ve kış aylarında yağlandığı için daha lezzetli olduğu söylenir. En çok tercih edilen pişirme yöntemleri arasında tava (özellikle mısır ununa bulanarak), ızgara, fırında kağıt kebabı ve buğulama yer alır. Küçükleri 'mıcır' olarak adlandırılır ve kılçıklarıyla birlikte yenebilirken, irilerine 'çuka' denir ve bunlar daha dolgun etlidir. Taze tüketilmesi önerilir.